|
چی کُتل دی می کنهَ / بَن بَن سخوُنمِ
|
چَن سالهَ داغْ غُلام / مَنهَ دِ جوُنمِ
|
|
آخمهَ سی مَحسیه / شاه نوُمهَ خوُنش
|
بَمیرم سی جمع وُ جاغْ/مین دیو خوُنش
|
|
ندینم چی اوُسنوُ / رسم بِراری
|
دلْ صاف دَس دِ گَردِ / بَکنیم یاری
|
|
تاریخ یا ثابت کنهَ / اوُ پیا داری
|
دِ سَفَر دِ شریکی / دِ حوُمسا داری
|
|
تا حیسم بیا وا دیار/ بِینم جمالت
|
اَر مُردم مهِ نشنوُوَم / اوُ نال وُ نالت
|
|
اِ شاعر تو بَنویس / شعر دوُ قدیموُ
|
دِ نظام دِ مَحسیه / دِ اوُ غُلام خوُ
|
|
ها وِ یادم زین وُ بَرگ / کمیت سوُاروُ
|
شنگ قطار شوُ کِردهَ بی / کُل اوُ بِراروُ
|
|
سر زمینکهَآهو دشت / کُل شوُرهَ زارهَ
|
قوُشنی که مَحسیه / هَمش بِرارهَ
|
|
اِ خدا سی اوُ زموُ / سی اوُ بِراری
|
دُشمنهَ نابود کِردن / بُردن وِ خواری
|
|
ایی همهَ نالهَ دلمِ / سی روُزگارهَ
|
چنوُ روزی دِ نمِیا / بِینم دو وارهَ
|
|
چه خووُهَ چی خوانین / دِ مین ایلت
|
شَجُون وُ نوُ بِدهَ بای / دوُس وُ رفیقت
|
|
ایل سگوند همهَ رَت/جنگ وا عروُوسوُ
|
دِ پائیز قوُشنی رَت / تا مین زمسوُ
|
|
فَتح کِردیم دوُ جنگ ایما/دوُ روزگاروُ
|
زخمی داشتیم یک دوتا / د ِ اوُ بِراروُ
|
|
کُل رَتن کَس نَمَنَه / دوُ پَهلوُونیا
|
روُزگارم تاریکهَ / بی کسْ وُ تنیا
|
|
دِ داغشوُ تَشی افتا / دِ کُل جوُنمِ
|
ها سوُزنهَ کوُر سوُز کنهَ/ دِ چهار سخوُنمِ
|
|
ویرهَ ویرهَ بَکنم / سی مالگیا موُ
|
سی ایل وُ سی اتحاد / سی کوُلایا موُ
|
|
وِ یاد ایل سگوند / مهِ می گریومِ
|
دِ داغْ سوُوز سوُاروُ / مهِ ها بَمیرم
|
|
هَر ایلی ابوُهَتش / وِ کدخداشهَ
|
هَر جای مالگهَ بوُنهَ / ایل هم دِ باشهَ
|
|
چه خووهَ یاد بَکنیم / دِ گَپ گَپونموُ
|
رسم لُر حماسیهَ / دَ نهَ نشوُنموُ
|
|
اوُشیپهَ اَسب کالهَ / هِی ها د ِ گوشمِ
|
دِ داغْ بِرنوُ وِ شوُ / مهِ سی بَپوشمِ
|
